Пайкараи Лоиқ Шералӣ
1941 - 2000

* * *

Ҷони ман қурбони як хандидану нозиданат,
Лаб ба лаб бинҳодану аз шӯри дил ларзиданат.

Умри ман қурбони он соат, ки аз бӯсу канор
Бо ҳавои зарби дил болидану рақсиданат.

Бахти ман қурбони он фурсат, ки дастони сафед
То напечӣ дар бало, дар гарданам печиданат.

Рӯзи ман қурбони он муддат, ки дар оғӯши шавқ
Аввалан шӯриданат в-аз оқибат тарсиданат.

Ганҷи ман қурбони он давлат, ки аз ман бо итоб
Барабас ранҷиданат, з-он пас маро санҷиданат.

Шеъри ман қурбони он сарват, ки аз девони ман
Байтҳое хондану дар худ наёромиданат.

Буди ман қурбони он ҳиммат, ки бар ман бедареғ
Он чӣ муҳри зиндагӣ буд, ройгон бахшиданат...