|
* * * Маро ҷустӣ, вале пайдо накардӣ,
Ба бозор омадӣ, савдо накардӣ.
Шунидӣ қиссаи ғарқидагонро,
Гузоре бар лаби дарё накардӣ.
Зи гулсозон гули коғаз харидӣ,
Талоши лолаи саҳро накардӣ.
Ғами худ хурдиву дилрезаи худ,
Ғами дилро ғами дунё накардӣ.
Дар имрӯзат ғами фардо наҷустӣ,
Ки имрӯзи маро фардо накардӣ.
Ту ҳам танҳо бимонӣ охири кор,
Ки ёде аз мани танҳо накардӣ. [1979]
|
Роҳнамо
