|
* * * Кӯдаки ман, шод зӣ, озод зӣ.
Бо дилу ҷону тани обод зӣ.
Аз ғазалҳоям ба фарёдам бирас,
Баъди ман бенолаву фарёд зӣ.
Гар шавӣ ҳам масту беёд аз барор,
Ёди ман кун, дар паноҳи ёд зӣ.
Васли Ширинат агар қисмат нашуд,
Боз ҳам бо қисмати Фарҳод зӣ.
Гар худое ҳам шавӣ, аз худ марав,
Дар замин аз мӯ паи имдод зӣ.
Чун давоми мостӣ дар зиндагӣ,
Лоиқи номуси ин аҷдод зӣ. [1988]
|
Роҳнамо
