IV

Ҷавон аз кӯчаи қишлоқ мерафт,
Гуселонида ҷуфташ тоқ мерафт.

Қадам мезад ба қишлоқе, ки онро
Чу модар дӯст медорад ба дунё.

Дар он ҷо ёфт аз модар таваллуд,
Дар он ҷо соҳиби ақлу хирад шуд,

Дар он ҷо дид лутфи модарона,
Ҳаёти пурхурӯши наврасона.

Дар он ҷо дарс хонду илм омӯхт,
Дар он ҷо решаҳои ҷаҳлро сӯхт.

Дар он ҷо сарф ҳар гуна ҳунар кард,
Намуди деҳаи худро дигар кард.

Дар он ҷо боғи нав, гулзори нав сохт,
Биноҳои баланду равшан андохт.

Чунин бо ҳисси фахри фотеҳона
Қадам мемонд Қодир сӯи хона.