|
Қаср.
Ишратгоҳи тобистони шоҳ,
Ҷои қатли «осиёни» бегуноҳ,
Мир бо асҳоб дар айвони арк.
Бандагони мир дар майдони арк.
Дар миёна дор,
Восеъ пои дор,
Ҳамчу кӯҳи Балҷувонаш устувор.
Хокро бӯсид, сарро аз замин
Кард боло, хӯрд бар чархи барин.
Кӯҳ ин фурсат ба ӯ ҳамроҳ шуд,
Дори шоҳон назди ӯ кӯтоҳ шуд…
Дар ғазаб омад аз ин мири ғазаб,
Гуфт аркон,
Гуфт майдон: «Воаҷаб!»
Аз сафи омода сарбози савор
Ҳалқаро пайваст бо шохи чинор,
Бандиро овард сӯи зиндадор;
Аз чинор омад садои Гулизор…
Танг омад ҳалқа гирди гарданаш,
Танг омад дар бадан пироҳанаш,
Кунда аз зери ду пояш дур шуд,
Шаҳчиноре бо чиноре ҷӯр шуд…
Зад амири бехабар табли зафар,
На аморат мезанад бонги хатар!
Баски бисёр аст ҳамдастони ӯ,
Рӯди саршор аст кӯҳистони ӯ!
1966
|
|