|
|
Эҳдо ба Валентина Терешкова
Ҳамин замон
зи хоки ман,зи сарзамини поки ман
Парид духтари Ватан,
бигашт ахтари баланд
Ба авҷи осмони мо, фазои бекарони мо.
Ба ҷилва шуд, ба тоб шуд
Ситораи замини ман,
замини нозанини ман,
Ситораи ҷаҳони ман, ҷаҳони ҷовидони ман.
Нигар, ки қалби кӯчакам бузург шуд, баланд шуд;
Баланд ҳамчу Каҳкашон,
Зи авҷи ту, зи боли ту, зи кори безаволи ту,
Ситораи замини ман, замини нозанини ман,
Ситораи ҷаҳони ман Ҷаҳони ҷовидони ман!
Куҷост ибтидои ман? Куҷост интиҳои ман?
Замин, ту ибтидои ман! Фазост интиҳои ман!
Ҳамин ду сатри тозаро, ҳамин ду сатри хосаро
Даме бигир дар барат, шавад даме баробарат,
Ситораи замини ман, замини нозанини ман,
Ситораи ҷаҳони ман, ҷаҳони ҷовидони ман!
Ба сӯи ту, ба рӯи ту, ба рӯи ҳамчу моҳи ту,
Ба кору обрӯи ту -баланд ҳамчу роҳи ту -
Чӣ чашмҳо, ки чор шуд, чӣ қалбҳо, ки ёр шуд.
Ситораи замини ман, замини нозанини ман.
Ситораи ҷаҳони ман, ҷаҳони ҷовидони ман.
Замин бувад паноҳи ту, замон бувад гувоҳи ту,
Ки дар фазои амният чу Зӯҳраӣ, чу Моҳӣ ту!
Биё, диёру ёри ту - ҳама дар интизори ту,
Ситораи замини ман, замини нозанини ман,
Ситораи ҷаҳони ман, ҷаҳони ҷовидони ман.
1962.
|
|
